Gezondheid en zorg

In recente cijfers van De Standaard vinden we dat er nog maar 12 huisartsen actief zijn in Vilvoorde. Dit komt uit op maar 4 huisartsen per 10.000 inwoners, wat ver onder het minimum van 9 huisartsen per 10.000 inwoners ligt. Het is noodzakelijk dat Vilvoorde nieuwe huisartsen aantrekt. Renteloze leningen op gebouwen en extra subsidies verlagen de drempel voor beginnende huisartsen om hun praktijk op te starten. We willen ervoor zorgen dat alle inwoners van Vilvoorde toegang hebben tot een huisarts.

Verder willen we met een administratieve helpdesk nieuwe huisartsen ondersteunen in het verwerken van hun berg papierwerk. Dit moet ervoor zorgen dat huisartsen zich sneller zullen vestigen in Vilvoorde. Er zijn vele subsidies waarvan huisartsen niet op de hoogte zijn, met een helpdesk kunnen we hen op de hoogte brengen van alle zaken waar ze recht op hebben.

Uit een artikel van De Standaard kunnen we uitspraken vinden zoals ‘Ik kan geen huisarts vinden in Vilvoorde, dus kwam ik naar de spoed, want ik wil echt weten wat er scheelt.’ De hoofdarts in het ziekenhuis zag in de afgelopen 6 jaar het aantal patiënten ‘spectaculair toenemen’. Dit komt doordat gemiddeld de helft van de patiënten in de spoeddienst geen urgente hulp nodig heeft maar genoodzaakt is om naar de spoed te gaan omdat ze gewoon geen huisarts kunnen vinden in Vilvoorde. Door nieuwe huisartsen aan te trekken, willen we de druk op de spoeddienst van het Algemeen Ziekenhuis Jan Portaels verlichten. Verder willen we met lokale preventiepunten ervoor zorgen dat er kwaliteitsvolle eerstelijnshulp kan aangeboden worden aan mensen met gezondheidsproblemen. Dit zal zowel de druk op de huidige huisartsen als de druk op de spoed verlichten. 

Ons gemeentebestuur kan wel degelijk een belangrijke bijdrage leveren aan de oplossing van het huisartsentekort. Brede eerstelijnspraktijken, waar meerdere huisartsen kunnen samenwerken met verpleegkundigen, psychologen, kinesisten,… kunnen het artsentekort structureel iets makkelijker helpen opvangen. Met de PVDA komen wij al jaren op voor een forfaitair gezondheidscentrum in elke wijk. Je moet er altijd snel terecht kunnen met grote en kleine gezondheidsproblemen, en bovendien kan je er ook rekenen op preventieve zorg en begeleiding. De gemeente kan dit heel aantrekkelijk maken voor jonge artsen door mee te investeren in de infrastructuur van een concreet pand en vanuit de stad administratieve en logistieke ondersteuning aan te bieden. 

Het huidige stadsbestuur had als belangrijk aandachtspunt het verdubbelen van het aantal plaatsen in de kinderopvang. Zo wilde ze specifiek de inkomensgerelateerde opvangplaatsen voor kinderen tussen 0 en 2 jaar verdubbelen. Maar, 6 jaar verder, zien we dat dit gefaald is. Sinds 2018 zijn er een 60-tal plaatsen bijgekomen wat het totaal brengt op  639 opvangplaatsen voor 1.825 kinderen tot 2,5 jaar. Van een verdubbeling is er duidelijk geen sprake.

Een kinderbegeleider van het KaDeeke in Vilvoorde vertelde in een VRT artikel dat de kern van het probleem te weinig personeel is. ‘Er is een grote uitstroom, door de hoge werkdruk, onderwaardering en het feit dat het een pittige job is.’ We moeten inzetten op meer kinderopvangplaatsen maar dit niet enkel doen door meer kinderen bij één begeleider te zetten. Het verhogen van de opvang moet hand in hand gaan met het structurele opwaarderen van de job als kinderbegeleider en in het voorzien van genoeg personeel. We willen de job van kinderbegeleider aantrekkelijker maken door betere arbeidsvoorwaarden en een betere verloning te voorzien.

Momenteel probeert het gemeentebestuur naar een ‘match’ te zoeken tussen organisatoren van kinderopvang en projectontwikkelaars. We moeten voor onze kinderopvang minder teren op privébedrijven maar verantwoordelijkheid nemen en meer investeren in gemeentelijke en publieke oplossingen. Om voor elk kind opvang te voorzien is dit de weg vooruit. Publieke kinderopvang moet terug de norm zijn. Zo kunnen we als gemeente ervoor zorgen dat er in alle scholen betaalbare naschoolse opvang is.

Zoals bij de huisartsen werken veel tandartsen echter ook met een patiëntenstop. Bij degenen die nog nieuwe patiënten aannemen, zijn de wachtlijsten vaak enkele maanden lang. Als je al binnen geraakt bij een tandarts is er dan nog het kostenplaatje waar je rekening mee moet houden. Ongeveer een kwart van de Belgen ging in de periode 2020-2022 helemaal niet naar de tandarts. Jaarlijkse tandcontrole is echter meer dan wenselijk. Er is echter op lokaal niveau geen zicht op de noden die zich stellen. Daarom willen wij samen met de tandartsenpraktijken de groeiende wachtlijsten in kaart brengen.  

Wij gaan ervoor dat ons Jan Portaels ziekenhuis voldoende kwalitatieve tandzorg aanbiedt, met geconventioneerde tandartsen. 

Tot slot stimuleren we de eerstelijnszones om tandzorg hoog op hun agenda te zetten. We voorzien ondersteuning om de wachtdiensten voor tandartsen te kunnen organiseren vanuit de huisartsenwachtposten.

Er is vandaag te weinig aanbod van betaalbare plaatsen. Door een degelijk publiek alternatief uit te bouwen met voldoende personeel, kan de stad ingaan tegen de private ketens van rusthuizen die in de eerste plaats het maken van winst voor ogen hebben. 

Wij gaan voor investeringen in publieke rusthuizen en sociale assistentiewoningen. Dit uitbouwen zal eerst gebeuren in de wijken met de grootste noden. De stad stapt mee in de commercialisering van de zorg, zorginstellingen moeten dan ‘marktconform’ zijn. ‘Marktconforme prijzen’, dat wil gewoon zeggen dat de exuberante prijzen van de privémarkt nu overgeplant worden naar de publieke diensten. Maar het gaat hier over kwetsbare mensen, winst maken op kap van de dienstverlening aan kwetsbaren kan echt niet. Wij eisen daarom dat een plaats in de publieke rusthuizen of serviceflats niet meer kost dan het pensioen van de ouderen in kwestie.